إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما
از ??ژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگ
ی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگ
ی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریک
ن ب?? عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماع
ی و سیاسی جامعه ب?
?د که شامل نقدشґریهای اجتماع
ی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنی
ن ب?? نویسندگی تعدادی
از ??قالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه
فی??سوف
ی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریک
ن ب?? عنوان یک
فی??سوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویا
ن ب?? شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنی
ن ب?? عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماع
ی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و
فی??سوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندا
ن ب?? ادبیات و فلسفه دارد.
